Elektronik Fatura Kullanımı Usul ve Esasları Hakkında ( VUK Gen. Teb. – 424 )

VERGİ USUL KANUNU GENEL TEBLİĞİ (SIRA NO: 424)

1. Giriş

Elektronik fatura kullanımına ilişkin usul ve esasları belirleyen ve 5/3/2010 tarihli ve 27512 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği (Sıra No: 397) ile Enerji Piyasası Düzenleme Kurumundan dağıtım lisansı alan elektrik ve doğalgaz dağıtım şirketlerinden ve organize sanayi bölgesi tüzel kişiliklerinden; elektrik ve doğalgaz abone bilgileri ile tüketim bilgilerinin alınmasına yönelik açıklamalara yer verilen ve 7/12/2012 tarihli ve 28490 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde (Sıra No: 420) yapılan değişiklikler ve kıymetli madenler aracı kuruluşlarının kıymetli maden alım/satımında belge düzeni bu Tebliğin konusunu teşkil etmektedir.

 
2. 397 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde Yapılan Değişiklikler

2.1. 397 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin 28/6/2012 tarihli ve 28337 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 416 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile değiştirilen dördüncü bölümü aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“4. e-Fatura Uygulamasından Yararlanma

4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 232 nci maddesi uyarınca fatura düzenlemek zorunda olan mükelleflere bu Tebliğde getirilen usul ve esaslar çerçevesinde e-Fatura gönderme ve/veya alma izni verilmesi uygun görülmüştür. (Tebliğin 8 inci bölümünde yer alan istisna hariç olmak üzere)

 
Uygulamadan yararlanmak isteyen mükelleflerin, başvuru işlemlerini www.efatura.gov.tr internet adresinde yayımlanan başvuru kılavuzuna uygun olarak yerine getirmeleri gerekmektedir.

 
Başkanlık tarafından yapılan değerlendirme sonrasında başvuruları uygun bulunan mükelleflerin kullanıcı hesapları Başkanlıkça tanımlanacak ve aktive edilecektir.

Bu işlemlerin tamamlanmasının ardından kullanıcı hesabı aracılığı ile e-Fatura gönderme ve/veya alma işlemleri gerçekleştirilecektir.

Tüzel kişi mükellef olmayan ve e-fatura göndermek ve/veya almak isteyen kurum, kuruluş ve işletmelerin uygulama karşısındaki durumu ve uygulamadan yararlanma prosedürleri, yapacakları başvuru üzerine Başkanlık tarafından belirlenecektir.”

2.2. 397 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin 5.1.1 bölümünün beşinci paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Uygulamaya entegre olmak isteyenler, bilgi işlem sistemlerinde gerekli ön hazırlıkları tamamladıktan sonra, sistemlerini ve fatura ile ilgili süreçlerini açıklayan dokümanlarla birlikte www.efatura.gov.tr internet adresinde yer alan başvuru kılavuzuna uygun olarak Başkanlığa başvuruda bulunacaklardır.”

2.3. 397 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin 7 nci bölümünün birinci paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Vergi Usul Kanunu kapsamında yapılacak düzenlemeler çerçevesinde kullanılmak üzere, tüzel kişi, diğer kurum, kuruluş, işletmelere ve istemeleri halinde gerçek kişi mükelleflere ait veri bütünlüğünün, kaynağın ve içeriğin garanti altına alınması ile gerekli durumlarda gizliliğin sağlanması fonksiyonlarının yerine getirilmesi amacı ile oluşturulan ve e-Fatura Uygulaması bünyesinde yapılan işlemlerde kullanılması zorunlu olan Mali Mühür, Başkanlık adına TÜBİTAK-UEKAE tarafından hazırlanan elektronik sertifika alt yapısını ifade etmektedir.”
 
2.4. 397 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin 7 nci bölümünün son paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraf eklenmiştir.

“e-Fatura uygulamasından yararlanan mükellefler ile diğer kurum, kuruluş ve işletmelerin e-faturalarını kendi mali mühür sertifikaları ile onaylamaları veya nitelikli elektronik sertifikaları ile imzalamaları esastır. Ancak e-fatura uygulamasını özel entegratör vasıtasıyla kullananlar düzenlenecek e-faturaların özel entegratörün mali mühür sertifikası ile onaylanmasına izin verebilirler.”

3. 420 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde Yapılan Değişiklik

3.1. 420 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin “5. Bilgi verme dönemi ve gönderilme zamanı” bölümünün 5.1. ve 5.2. bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“5.1. 1 Ocak 2013 tarihi itibariyle işyeri elektrik ve doğalgaz tüketim bilgileri, tüketim bilgilerinin okunduğu dönemi izleyen ikinci ayın ondördüncü günü saat 24.00’e kadar elektronik ortamda Maliye Bakanlığına (Gelir İdaresi Başkanlığı BTRANS aracılığıyla) gönderilmesi gerekmektedir.

5.2. 1 Ocak 2013 tarihi itibariyle yeni tesis edilen, değişen veya kapanan aboneliklere ilişkin abone bilgileri, abonelik işleminin tesis edilmesini izleyen ikinci ayın ondördüncü günü saat 24.00’e kadar elektronik ortamda Maliye Bakanlığına (Gelir İdaresi Başkanlığı BTRANS aracılığıyla) gönderilmesi gerekmektedir.”

4. Kıymetli Madenler Aracı Kuruluşlarının Kıymetli Maden Alım/Satımında Belge Düzeni

5/4/1994 tarihli ve 21896 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 226 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile 1/5/1994 tarihinden geçerli olmak üzere, 7/8/1989 tarihli ve 89/14391 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 sayılı Karar ile tanımlanan yetkili müesseselerce döviz alış ve satışlarında düzenlenen döviz alım ve satım belgesi mezkûr Tebliğde belirlenen şartları taşımaları kaydıyla 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca düzenlenmesi zorunlu belgeler kapsamına alınmıştı.

Bilâhare, Vergi Usul Kanununun mükerrer 257 nci maddesinin Bakanlığımıza verdiği yetkiye istinaden, 5/1/2008 tarihli ve 26747 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 379 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile 22/9/2006 tarihli ve 26297 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 Sayılı Karara ilişkin 2006-32/32 No.lu Tebliğ ile kendilerine kıymetli maden alım/satım yapma yetkisi verilen yetkili müesseselere, 1/3/2008 tarihinden geçerli olmak üzere, kıymetli maden alımında “Kıymetli Maden Alım Belgesi”, satımında da “Kıymetli Maden Satım Belgesi” düzenleme zorunluluğu getirilmişti.

1/8/2008 tarihli ve 26954 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 385 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile de, yetkili müesseselerin söz konusu belgeleri döviz alım/satım belgesi ve kıymetli maden alım/satım belgesi olarak ayrı belgeler olarak değil, döviz ve kıymetli maden alımında “Döviz ve Kıymetli Maden Alım Belgesi”, satımında da “Döviz ve Kıymetli Maden Satım Belgesi” adı altında tek belge olarak düzenlemesi imkânı getirilmiştir.

Vergi Usul Kanununun mükerrer 257 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi ile Maliye Bakanlığı, mükellef ve meslek grupları itibariyle muhasebe usul ve esaslarını tespit etmeye, bu Kanuna göre tutulmakta olan defter ve belgeler ile bunlara ilaveten tutulmasını veya düzenlenmesini uygun gördüğü defter ve belgelerin mahiyet, şekil ve ihtiva etmesi zorunlu bilgileri belirlemeye ve bunlarda değişiklik yapmaya yetkili kılınmıştır.

Mezkûr hükmün Bakanlığımıza verdiği yetkiye istinaden, Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 sayılı Karara dayanılarak yayımlanan Kıymetli Madenler Borsası Aracı Kuruluşlarının Faaliyet Esasları ile 21/5/2007 tarihli ve 26528 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kıymetli Madenler Aracı Kurumlarının Kuruluşu Hakkında Yönetmelik kapsamında İstanbul Altın Borsasında faaliyet göstermek üzere Hazine Müsteşarlığınca kuruluşuna izin verilen, kendi nam ve hesabına, başkası nam ve hesabına, kendi namına başkası hesabına işlem yapan kıymetli maden aracı kurumları ile kıymetli maden üretimi veya ticareti ile iştigal eden anonim şirketlere kıymetli maden alımında “Kıymetli Maden Alım Belgesi”, satımında da “Kıymetli Maden Satım Belgesi” düzenleme zorunluluğu getirilmiş ve bu belgelerin Vergi Usul Kanunu uyarınca düzenlenmesi gereken belgeler kapsamına alınması uygun görülmüştür.

Vergi dairesi başkanlıklarıyla veya defterdarlıklarla anlaşması bulunan matbaalar ile noterler tarafından basımı ya da tasdiki yapılacak Kıymetli Maden Alım/Satım Belgelerinin birer örneği 379 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ekinde (EK: 1, 2) bulunmakta olup örnek belgelerde bulunan “Yetkili Müessesenin” ibaresi bu Tebliğ kapsamında zorunluluk getirilen mükellefler bakımından “Kıymetli Madenler Aracı Kuruluşu” olarak değiştirilmiştir.

Bu Tebliğ ile düzenlenme zorunluluğu getirilen belgelere ilişkin olarak 379 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin birinci bölümünde belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde işlem yapılacaktır.

Yukarıda belirtilen şartlara uygun olarak belge düzenlenmediğinin veya gerçeğe aykırı olarak düzenlendiğinin tespiti halinde, mükellefler adına Vergi Usul Kanununda yer alan cezalar tatbik edilecektir.

5. Yürürlük

5.1. Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.